Nedenlerrr Niçinler ~

Herkese tekrar merhabaa;

2 ay olmuş yeni yazı eklemeyeli. Wowwww !!

Her zaman gezi yazıları okumaktan, gezmekten, görmekten çok zevk almışımdır. 

Bazı insanlar gibi gündem neyse daha doğrusu moda ne ise meraklarım o yöne çekilmedi.

Küçükken bile annemler ile seyahatlara veya gezintilere çıktığımızda eve dönüceğimiz zaman yüzüm düşer hemen şimdi nereye gidicez dermişim :) 

Yani bana aslında bu aşk'ı aşılayan annem ve babamdır :):) 

Kendileri de hala seyahatları çok sever ve mümkün oldukça çıkarlar.

Her neyse sonuç olaraka meraklı,öğrenmeye her zaman aç, öğrenmenin ve gezmenin yaşı olmayacağını düşünenlerdenim. 

Mesleğinden emekli olabilirsin ama hayattan emekli olamazsın. 

Ölene kadar her zaman yeni şeyler keşfedebilir sonuna kadar dolu dolu yaşıyabilirsin.

Maymun iştahlı olabilirsin. 

En güzelii. Bir hobiye, bir mesleğe, bir insana körü körüne bağlanmak en kötüsü benim fikrim.

Benimde en kötü olan alışkanlığım elbette var :) 

Mesela bende eşyalarıma çok bağlıyımdır. 

Paylaşmaktan pek hoşlanmam :) Daha doğrusu birine bir eşyamı verirsem işi bittikten sonra geri vermesini beklerim, çünkü ben kimsenin eşyasını tutmam. Mümkün olduğu sürece de almam. 

Bu da benim belkide kötü huyum :)

Gezi yazılarına ara vermedim aslında, daha bekleyen paylaşmak istedeğim yazılar çok var.

Ama sonra düşündüm ki bu benim blogum ise sadece bir ana konu ile kısıtlamak beni pek yansıtmayan bir hobi olacak o yüzden blogumda herşeyi paylaşmaya karar verdim. 

Gözde'nim Dünyası tam olsun, dünyamdan her şey olsun istedim.

Sadece gezmiyorum. 

Hayatın içinde çok sevdiği şehrinden diğer çok sevdiği şehre taşınan çünkü çok sevdiği adamla evlenen ama arkasında da çok çok sevdiği insanları geride bırakan ama ama aslaaa onlardan ayrılamayan birinin hayatı :):):)

Ben İzmir'den İstanbul'a 24 yaşımın getirdiği en büyük cesareti yapmışım diyebileceğim, 25 yaşımda nerede olacağımı bilmeden anı yaşamaya devam ediyorum. 

Anı yaşamak yoganın bana kattığı en güzel hayat dersi idi 👏 

İdi diyorum çünkü İstanbulda henüz başlayamadım.

Geç tanışıp çok sevdiğim Yoga, felsefeye olan merakımın beni teşvik etmesi.

Umarım istediğim gibi para tuzağı olan bir yoga kursu değil de İzmir de ki hocam gibi bu işi hayat felsefesi edinmiş, içinde ki aşk'I bana geçirebilen bir hoca ile tanışıp tekrar başlarım :)

Bundan sonra blogum daha hareketli ve daha ilgi çekici olur diye düşünüyorum. 

Ama bunu kimse için değil kendim için yapıyorum :)

Kapanışıda küçükken bana sorulduğu bir sorunun cevabı ile bitiriyorum.

-Gözde sen en çok kimi seviyorsun, anneni mi babanı mı ??

-Ben kendimi en çok seviyorum :) 

Önce kendimizi çok sevmek, ve kendimize çok güvenmek gerekir.

Sık sık görüşücez 🌟

Umarım smile işaretlerim çıkar 😜😜

Adioss 🎎👣